Εφημερίδα χαρακτηρίζεται οποιαδήποτε έντυπη περιοδική έκδοση της οποίας η περιεχόμενη ύλη αφορά κατά πλειονότητα ειδησεογραφία τρεχόντων γεγονότων της περιόδου στην οποία εκδίδεται (ημερήσια, εβδομαδιαία κ.λπ.). Αυτή είναι και η ουσιώδης διαφορά από το έντυπο περιοδικό. Το σύνολο των εφημερίδων και περιοδικών ονομάζεται γενικότερα Τύπος διακρινόμενος ανάλογα σε "ημερήσιο τύπο", "εβδομαδιαίο τύπο" κ.λπ. ή "περιοδικό τύπο", ειδικότερα για τα περιοδικά. Οι εφημερίδες, όπως ομοίως και τα περιοδικά συγκαταλέγονται στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Σήμερα με την ηλεκτρονική τεχνολογική εξέλιξη απαντάται και το είδος της "ηλεκτρονικής εφημερίδας". Οι εφημερίδες απευθύνονται σε μεγάλο αριθμό αναγνωστών είτε με ειδησεογραφία γενικού περιεχομένου είτε ειδικού, λαμβάνοντας ανάλογους χαρακτηρισμούς, π.χ. πολιτικές, οικονομικές, αθλητικές κ.λπ. [Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια]

"Η εξουσία χαρίζει τα αγαθά της μόνο σε όσους επιθυμούν να την υπηρετήσουν". Μιχ. Σπέγγος........

..."Σκέφτομαι πως αυτά τα τρία συστατικά πρέπει νά 'χει η ζωή: το μεγάλο, το ωραίο και το συγκλονιστικό. Το μεγάλο είναι να βρίσκεσαι μέσα στην πάλη για μια καλύτερη ζωή. Όποιος δεν το κάνει αυτό, σέρνεται πίσω απ' τη ζωή. Το ωραίο είναι κάθε τι που στολίζει τη ζωή. Η μουσική, τα λουλούδια, η ποίηση. Το συγκλονιστικό είναι η αγάπη.............Νίκος Μπελογιάννης

Μετάφραση (Translate)

Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2011

Η νέα κυβέρνηση ούτε μπορεί ούτε επιδιώκει να αλλάξει την πολιτική της προηγούμενης



Του Τάσου Κουράκη, βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ

Η κυβέρνηση αυτή βρίσκεται στην ίδια ρότα με την προηγουμένη και διορίστηκε για να ψηφίσει τη νέα δανειακή σύμβαση και να εφαρμόσει τη συνοδό οικονομική πολιτική. Βέβαια η αντίφαση αρχίζει από τη στιγμή που ήδη κλονίζονται τα θεμέλια αυτής της πολιτικής. Ενδεικτικά: Σήμερα, ο εκπρόσωπος των τραπεζών, ο Τσαρλς Νταλάρα, αμφισβητεί το κούρεμα των 100 δις. Δεύτερον, η κρίση της ευρωζώνης τρέχει με τέτοιους ρυθμούς που ενώ εμείς βιαζόμαστε να ψηφίσουμε τη δανειακή σύμβαση, ο μηχανισμός της «τινάζεται» στον αέρα, επειδή είναι αδύνατον να ανταποκριθεί στους σκοπούς για τους οποίους δημιουργήθηκε, δηλαδή τον δανεισμό χωρών όπως η Ιταλία, η Ισπανία, η Γαλλία. Άρα επί της ουσίας τί ακριβώς θα κληθεί να ψηφίσει η βουλή σε σχέση με τα θέματα αυτά και πόσο φερέγγυα θα είναι αυτή η συμφωνία, χάριν της οποίας ο ελληνικός λαός θα πρέπει να εξαθλιωθεί ακόμη περισσότερο;
Ακόμη η κυβέρνηση Παπαδήμου δεν είναι διατεθειμένη να ανατρέψει νόμους που ξεθεμελιώνουν κατακτήσεις ετών, κι εδώ, αξίζει να σχολιάσουμε ότι ο «τεχνοκράτης» κ. Παπαδήμος, ούτε καν την αναστολή της διακοπής της παροχής ηλεκτρικού των πάμφτωχων, εξαιτίας των χαρατσιών, δεν καταδέχτηκε να επιτρέψει, έστω χάριν της όποιας δημοφιλίας που φάνηκε να κατακτά προσωρινά, στους πολίτες τους συρρικνωμένους και απηυδισμένους από τους διάφορους «μαυρογιαλούρους» του δικομματισμού. Έχει ήδη γίνει φανερό ότι όχι μόνον δεν μπορεί, αλλά ούτε και επιδιώκει ν’ αλλάξει στο ελάχιστο την πολιτική της προηγούμενης κυβέρνησης,καθώς το μόνο που άλλαξε είναι η ελαφρώς πιο «τεχνική» ρητορεία.
Ποιο είναι όμως το διακύβευμα των προσεχών εκλογών τη στιγμή που θα έχουν ψηφιστεί όλα τα σημαντικά νομοσχέδια που αφορούν τον τόπο;
Κατ’ αρχήν από την πρώτη στιγμή έχουμε πει -και γι’ αυτό ζητήσαμε εκλογές και δεν θα μπορούσαμε σε καμία περίπτωση να δώσουμε ψήφο εμπιστοσύνης- ότι αυτή η κυβέρνηση αυτή δεν νομιμοποιείται να ψηφίσει τις συμφωνίες αυτές και τα νέα μνημόνια. Τα κόμματα που συμμετέχουν στη συγκυβέρνηση δεν εξελέγησαν από το λαό για να κάνουν αυτά που κάνουν σήμερα, δεν έχουν πάρει τέτοια εντολή από τους ψηφοφόρους τους, ούτε για τη συγκυβέρνηση, ούτε για τα μνημόνια, ούτε για τη συμμετοχή των νοσταλγών της χούντας. Και εν πάση περιπτώσει, αν ο λαός κρίνει ότι πρέπει ν΄ ακολουθηθεί αυτός ο δρόμος, ας έχει μπροστά του όλα τα δεδομένα, ας του παρουσιάσουν τη δανειακή σύμβαση με όλα τα παραρτήματά της και τις υποχρεώσεις της χώρας που απορρέουν απ΄ αυτά –που ούτε στη βουλή δεν έχουν παρουσιαστεί μέχρι στιγμής– κι ας ψηφίσουν οι πολίτες ότι θέλουν. Όμως, φυσικά, φοβούνται την κρίση των πολιτών, γιατί τη βλέπουν καθημερινά από τις λαϊκές αντιδράσεις ανθρώπων όλων των κομματικών προτιμήσεων.
Ως ΣΥΡΙΖΑ εκτιμούμε ότι από τις εκλογές μπορεί να αναδειχτεί μια άλλη κυβέρνηση, με άλλους προσανατολισμούς, η οποία θα μπορούσε όντως ν’ αλλάξει τα δεδομένα. Η κυβέρνηση αυτή θα μπορούσε να διαπραγματευτεί ρεαλιστικά, με όρους της σημερινής ευρωπαϊκής κατάστασης και όχι με βάση τις δουλείες της Μέρκελ ή του Γιουνκέρ κλπ στους διεθνείς τοκογλύφους. Μια κυβέρνηση -με βάση τις δυνάμεις της Αριστεράς- μπορεί και πρέπει να προχωρήσει σε επαναδιαπραγμάτευση του χρέους σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο αξιοποιώντας όλα τα όπλα που μπορούμε να έχουμε στη φαρέτρα μας για την επιλεκτική διαγραφή μεγάλου μέρους του χρέους και την εξασφάλιση ευνοϊκών όρων αποπληρωμής του υπόλοιπου ανάλογα και με τους ρυθμούς ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας.
Γιατί σήμερα το δίλημμα είναι σαφές. Το τέλος της  Ευρώπης του Μάαστριχ έχει επέλθει. Το ερώτημα είναι τι θα την διαδεχθεί. Η Ευρωπαϊκή Ένωση  ή θα εμμείνει στη νεοφιλελεύθερη ορθοδοξία και θα διαλυθεί βυθιζόμενη στην ύφεση, με απρόβλεπτες συνέπειες ή θα αναζητήσει, μέσα από την ανατροπή των κυρίαρχων νεοφιλελεύθερων πολιτικών, το δρόμο μιας νέας αναπτυξιακής πολιτικής με προστασία της εργασίας, των δημόσιων  κοινωνικών αγαθών και της αναδιανομής του πλούτου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου